brząkać — a. brzękać ndk I, brząkaćam, brząkaćasz, brząkaćają, brząkaćaj, brząkaćał, brząkaćany brząknąć a. brzęknąć dk Va, brząkaćnę, brząkaćniesz, brząkaćnij, brząkaćnął, brząkaćnęła, brząkaćnęli, brząkaćnięty, brząkaćnąwszy 1. «wytwarzać przerywany… … Słownik języka polskiego
brząknąć — → brząkać … Słownik języka polskiego
brzękać — → brząkać … Słownik języka polskiego
brząkanie — n I rzecz. od brząkać … Słownik języka polskiego
brzdąkać — + rzad. brzdękać ndk I, brzdąkaćam, brzdąkaćasz, brzdąkaćają, brzdąkaćaj, brzdąkaćał, brzdąkaćany brzdąknąć, rzad. brzdęknąć dk Va, brzdąkaćnę, brzdąkaćniesz, brzdąkaćnij, brzdąkaćnął, brzdąkaćnęła, brzdąkaćnęli, brzdąkaćnięty, brzdąkaćnąwszy 1.… … Słownik języka polskiego
brzęknąć — Vc, brzęknąćnę, brzęknąćniesz, brzękł, brzękła, brzękli 1. dk → brząkać 2. ndk «o ciele: nabrzmiewać, puchnąć» Nogi komuś brzękną. Twarz brzęknie od płaczu … Słownik języka polskiego
brecati — brȅcati (Ø, se, na koga) nesvrš. <prez. [i] (3. l. jd)[/i] brȅcā (se), pril. sad. ajūći (se), gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. (Ø) a. javljati se isprekidanim zvukom iz daljine kao zvono b. kucati, udarati (za bol u glavi i sl.) 2. (se) a. (na… … Hrvatski jezični portal
brzękać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brząkać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brzęknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}brząkać. {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}brzęknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, brzęknąćnę, brzęknąćnie, brzęknąćnij, brzękł, brzękła, brzękli {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobrząkiwać — {{/stl 13}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}pobrzękiwać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, pobrząkiwaćkuję, pobrząkiwaćkuje {{/stl 8}}{{stl 22}}– pobrząkać {{/stl 22}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}pobrzękać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, pobrząkiwaćam, pobrząkiwaća,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
